موقعیت جغرافیایی و طبیعی نیشابور
نیشابور به عنوان منطقه ی کهن دراستان خراسان رضوی واقع در دشت نسبتاً وسیع از شمال به شهرستان چناران و قوچان, از شرق به مشهد, از جنوب به تربت حیدریه و کاشمر و از غرب به شهرستان فیروزه و سبزوار محدود می گردد. این شهرستان دارای چهار بخش زبرخان, مرکزی, میان جلگه و سرولایت و هفت شهر: نیشابور, چکنه, بار, عشق آباد, درود, قدمگاه و خرو می باشد. رشته کوه بینالود معروف به بام خراسان در شمال این شهر قرار دارد.
نیشابور یکی از شهرهای مهم استان خراسان رضوی است که از طرف شمال به کوه بینالود از غرب به شهرستان سبزوار از شرق به فریمان و شهرستان مشهد. از جنوب به شهرستان کاشمر متصل است. نیشابور بعد از شهر مشهد دومین شهر پرجمعیت استان خراسان رضوی است و سی و پنجمین شهر پرجمعیت ایران بشمار می آید. هوای این شهر در شمال و جنوب مغایر و متفاوت است. در شمال که کوهستانی است هوا نسبتا سرد می باشد و تفاوت آب و هوای نیشابور بخاطر وسعت بسیار چشمگیرش می باشد.
پیشینه تاریخی شهرستان:
نیشابور شهری است که قدمت آن با اندازه تاریخ کهن حیات بشری دانستهاند. قدمت تمدن و تاریخی این شهر باستانی به هزارهی سوم پیش از میلاد باز میگردد. بنا بر روایات اساطیری اولین کسی که بنای کهندژ نیشابور نهاد انوش بن شیث بن آدم بود و ایرج بن افریدون بر آن عمارت بیشتر کرد و منوچهر بر حوالیاش خندق حفر کرد. نیشابور در سال 31هجری بدست مسلمانان فتح گردید و در اوایل قرن سوم مرکز حکومت طاهریان گردید. نیشابور در دورهی تاریخی پیش از اسلام همواره مورد توجه اشکانیان و ساسانیان بوده و به ویژه در دوره ساسانیان با وجود آتشکده آذر برزین مهر اهمیت مذهبی ویژهای داشته است. درخشش این شهر تا قرن هفتم ادامه یافته و پس از آن با حملهی وحشیانه قوم مغول, انوار شکوهمند تمدن و تاریخ این دیار خاموش گشت. شهر فعلی در 5کیلومتری شمال غرب در دورهی تیموری احداث و در دوره صفویه و قاجار بر وسعتش افزوده گشت و هماکنون به عنوان دومین شهر استان بعد از مشهد جایگاه و اعتبار ویژهای برخوردار است. شهر نیشابور که آن را ابرشهر و ایرانشهر نیز می گفتند در این ایام مهمترین شهر مشرق ممالک اسلامی به شمار میرفت و از حیث وسعت و جمعیت و وفور علما و مراکز علمی و دینی و از لخاظ کسب و تجارت در عدد شهرهای درجه اول بود.
از روزگار طاهریان و اوایل قرن سوم این شهر قرارگاه امرای خراسان گشت و در روزگار سامانیان اگر چه پایتخت شهر بخارا بود باز هم نیشابور اهیمت سیاسی خود را حفظ کرد و به سبب حربها و کشمکشها که میان سامانیان با آل بویه و آل زیار روی میداد. سالار خراسان که فرمانروایی لشکر و مامور جنگ و مجاربه با این دو سلسله بود در آنجا اقامت داشت و امرای نامور از دودمان چغانی یعن یال محتاج و نیز سیمجوریان در این شهر میزیستند و در آغاز کار سلسله غزنوی در این وظیفه را برعهده داشت و در حقیقت نیشابور پایتخت دوم غزنویان به شمار میآید. نیشابور از لحاظ فرهنگی هم حایز رتبه اول و مانند بغداد و بخارا بود علاقه و اهتمام به علوم در مردم نیشابور بسیار برجسته و بارز بوده است نمونه دیگر تاسیس مراکز و بنا موسسات علمی است که نیشابوریان در این امر اهتمام بسیار داشتند و ظاهرا قدیمترین موسسه علمی در نیشابور یا به قول مطلق در بلاد اسلام مدرسهای است که ابوالعباس محمد بن اسحاق بم ایوب صبغی و یا ضبعی متوفی ذی القعده 344 به نام دارالسنه بنا کرده و اداره و تولیت اوقاف آن را پس از مرگ به شاگرد خود ابوعبدالله الحاکم واگذاشته است.
استاد بدیعالزمان فروزانفر
نیشابور در نگاه پژوهشگران و متفکران ایران و جهان
پرچمداری نیشابور:
"غیر از همان یکی دو قرن اول هیچگاه حجاز بزرگترین مرکز اسلامی نبوده است بلکه از آن تاریخ به بعد همیشه حوزههای بزرگ اسلامی در مصر و بغداد و نیشابور و ماورءالنهر مراکز دیگر تشکیل میشد و همیشه ملتهای غیر عرب پرچمدادان اسلام بودهاند."
شهر قلمدان های زرنگار:
"روزی که شاید در همه اروپا 12تن نمیشدند که نوشتن و خواندن بدانند در نیشابور 12000قلمدان مرصع بیرون میآمد تا یک حدیث را از زبان فرزند پیامبر بنویسند."
استاد محمد رضا حکیمی
شهری پرشکوه و نازنین و پر خاطره و باور از بخور یادها:
"کمتر شهری در سراسر ایران میتوان یافت که به اندازه نیشابور عبرت انگیز و پرخاطره و بارور باشد شهر پرشکوه و نازنیین که روزگار مانند پهلوان تراژدی بزرگترین عزتها و بزرگترین خواریها را بر او آزموده است...
خیام که نامدارترین سراینده با اعتبار دنیاست گویی تقدیر خواسته است که نیشابور تجسمی از شهرهای او باشد گویی شهری با آن همه رونق و زیبایی و غنا به ویرانهای پهناور تبدیل شده است تا در تأیید آنچه او گفته بود بینهای قرار گیرد.
مغولان پس از تسخیر و قتل و عام نیشابور آب بر شهر بستند و آن را یکسره خراب کردند. شهر فرو ریخت و در زیر پوششی از خاک پنهان شد."
دکتر محمد اسلام ندوشن
نیشابور شهر امام الحرمین:
"شهری با مساجد و خانقاههای بسیار با هوایی خوش بازارهای وسیع، خانهای فراخ، باغهای دلگشا و میوههای گوناکون بود. تاریخ نیشابور در واقع یک فهرست طولانی بود از نام عدهی زیادی فقها و محدثان شافعی که شهر به آنها می بالید. مدرسه نظامیه که خواجه نظامالملک در این شهر برای امامالحریمین ساخته بود آنجا را یک مرکز بزرگ کرده بود برای فقه شافعیها که امام الحرمین در این مدرسه تدریس میکرد و شهرت و آوازه از تمام خراسان و حتی از جرجان و عراق نیز طالبان علم را به این شهر جلب میکرد."
پروفسور هانری کوربن
نیشابور زادگاه اولین مدارس
نیشابور شهری با ابعاد فرهنگی حیرت انگیز
نیشابور دوران بوسعید یکی از بزرگترین شهرهای مشرق زمین که به گفته خلیفه نیشابوری 47محله که یکی از محلههای آن محله جولاهگاهان که خود دارای سیصد کوچه بوده که بعضی از محلات آن محله جور و محله منیشک و محله حیره میتوان اشاره کرد. در این شهر مجموعههایی که شهر بزرگ از قبیل بازارها و میدانها و مدارس و مساجد و خانقاهها و گورستانها و کتابخانهها حتی کلیسا و کنشت وجود داشته است. میدانهای اصلی عبارتند از میدان زیاد منسوب به زیاد بن عبدالرحمن و میدان حسن بن معاذ دو مربعه اصلی به نام مربعه بزرگ و مربعه کوچک در شهر وجود داشته است. محلات قدیم نیشابور عبارت از محله شاهنبر در بالای شهر و محله فزو محله نصراباد و محله ملقاباد و محله رمجار که در بالای آن مسکن مسلم بن حجاج قشیری بوده است. محله باغالرازیین و محله باب ابیالاسود و محلهدار ابجرد که پیوسته صحرا بوده است. محله جوری و حاط سلمه و محله تلاجرد مزار امامالحرمین جوینی و امانزاده محروق قرار داشته است از همه مهمتر محله حیره که کهن دژ و جای قبر دقاق و قشیری و محمد بن یحیی که در قبله آن تعیین کردهاند. محله دیگر شادیاخ است قبر عطار و به روایتی قبر مجدالدین بغدادی در آنجا بوده است. در داخل شادیاخ محله محمدآباد قرار داشته از محلات دیگر محله باب عزره که سکه خدام در آن قرار داشته است. در این عهد بازار نیشابور به صورت سرپوشیده بود. مساجد بسیاری از جمله مسجد عتیق و جامع منیعی مسجد مطرز و مسجد رمجار و مسجد چار سوی و .. میتوان نام برد.
شهر نیشابور از دیرباز به سبقت در تأسیس مدارس خصوصی شهر داشته و مردم ادب دوست و دانش پرور این خطه به تحصیل دانش علاقه فراوان داشتند. به گفته ابن سبکی (نیشابور از مهمترین بزرگترین شهرهای اسلامی بوده و پس از بغداد در بین همه شهرهای بزرگ اسلامی بیمانند بوده است.)
استاد عبدالرحیم غنیمه
نژاد مردم نيشابور
قبل از ورود آريائيها مشخص نبود كه چه اقوامي در آن سكونت داشتهاند اما هنگام ورود قوم آريائي به ايران تيرهاي از آنان به نام پارتها (اقوام زاهه) در منطقه خراسان و نيشابور سكونت گزيده و به آبادي و عمران آن پرداختهاند اين اقوام قبل از تسلط اسلام چندان، با اقوام همسايه در نياميختند ولي پس از آن با موقعيت خاص نيشابور اين سرزمين مورد توجه اعراب قرار گرفت و عده از عساكر عرب در آن مسكن گزيدند. پس از آن جمعيتها و اقوام ساكن در نيشابور يا همواره مورد توجه و هجوم اقوام مختلف همچون تركان غز ’تركمنها ’ازبكان مغولان’ تيموريان و افغانها قرار گرفته و موجب آميختگي نژادهاي مختلف در اين شهر شد و يا توسط زلزلههاي مكرر و بنيان كن، جمعيتهاي بزرگ نيشابور به كام مرگ رفته و جوامع و گروههاي جديدي جايگزين آنها گرديدند.
به طور كلي تركيب قومي شهرستان نيشابور در حال حاضر از اختلاط اقوام فارس ’ترك’ كرد و بلوچ تشكيل شده است و تنها ميتوان از لحاظ زباني اين تركيب را شامل: 89% فارس زبان ’02/10% فارس زبان ’6%كرد زبان و 2%بلوچ زبان مشخص نمود.
زبان و دين مردم شهرستان نيشابور
مردم نيشابور داراي زبان فارسي با گويش محلي ميباشند كه براي ناآشنايان به لهجه نيشابوري درك و فهميدن آن مشكل نيست. با زباني بسيار نزديك به زبان رسمي دري با تركيباتي مشحون از واژه سره و ناب فارسي گويش نيشابوري را تشكيل داده است. اقوام ترك شهرستان زبان اجدادي خود را حفظ و با يكديگر به تركي خاصي كه خيلي به فارسي نزديك و از تركي ساير نقاط چون آذربايجان فاصله گرفته گفت و گو مي كنند ولي زبان غالب آن ها فارسي است. كردهاي شمال شهرستان نيز مانند ترك ها با يكديگر به كردي سخن مي گويند؛ اما در اجتماع به فارسي تكلم مي كنند. دين مردم نيشابور– اسلام و مذهب آن ها شيعه اثني عشري است. حدود 81/99% را مسلمانان 3% را زرتشتيان و 16% را پيروان ديگر اديان تشكيل مي دهند كه مهمترينشان فرقه اسماعيليه است كه در روستاهاي داغي فردوس و ديزباد عليا ساكن مي باشد.
وجه تسميه نيشابور
نيشابور به نامهاي گوناگوني در طول تاريخ بوده است نظير رئونت، تمام آپار خشتر، ابر شهر- اپر شهر- اپرنگ شهر- ابرشهر- ابه شهر- ايران شهر- نوشاپور- نيوشاپور- نيوه شاپور- نيوه شاپور پوهر- نيسابور- نيسافور- نيسه فور- نيكه فور- نشافور- نشابور- شادكاخ شادياخ و... نيشابور از آن ياد ميشده است. نام نيشابور در كهنترين دفتر ايراني يعني اوستا به گونهاي (رئونت) آمده است كه به معناي دارنده جلال و شكوه ميباشد اين واژه بعدها در زبان پهلوي به گونه (رايومند) خوانده شد كه احتمالا بعدها نيز به كلمه ريوند تبديل شده كه اكنون يكي از دهستانهاي بخش مركزي است. در ونديداد (از كتب پنج گانه اوستا) نيز از شانزده سرزمين نام برده شده است كه پنجمين اقليم آن نيسايه است. برخي محققين حدود نيسايهـ (نيسايا و نسايا) را حوالي نيشابور تا سرخس كنوني داشتهاند.
در كتيبه شابور اول در كعبه زرتشت 462م. به عنوان يكي ديگر از قديميترين سندهاي ثبت شده از اين شهر به نام (تمام اپار خشتر ياد شده است.) ابر شهر نيز نام قديمي تر شهر نيشابور بوده كه به شكل هاي اپر شهر- آبر شهر (بر شهر) و (ابر شهر) آمده است. ابر شهر گاهي به يكي از استان هاي خراسان و گاه به ناحيه و شهر نيشابور اطلاق شده است. برخي ابر شهر را از ريشه (اپرناك يا اپر شهر) گرفته اند كه مربوط به سكونت و حضور عشاير اپرني از اقوام داهه (از بنيانگذاران حكومت اشكاني و اسلاف پاتها) بوده است نظريه ديگر در باره نام ابر شهر با در نظر گرفتن ابر به معني بالا، بالاشهر، شهر بالا به دست ميآيد. مانند ابرده يعني ده بالا. نام اپر شهر بر روي سكه فرهاد دوم اشكاني (128 تا 138 قبل از ميلاد) ضرب شده است كه قديميترين سند در اين زمينه است. استفاده از واژههاي ابر شهر در كنار نيوشاپور در دوره ساساني نيز معمول بوده است بطوري كه براي نمونه بر روي سكههاي پيروز ’ بهرام چوبين ًخسرو اول و همچنين در سكهاي كه تصوير قبل ساساني را نشان ميدهد نام ابر شهر ديده ميشود. در زبان كنوني نام اين شهر نيشابور و در عربي نيسابور تلفظ مي شود كه برگرفته از كلمه نيوه شاه پور يعني كار نيك شاپور ساساني مي باشد.
ویژگی های جمعیتی
-
براساس سرشماری سال 90 جمعیت شهرستان نیشابور: 433105 می باشد که 129054 خانوار را تشکیل می دهند.
-
جمعیت شهر نیشابور نیز 239185 نفر بر اورد شده است.
-
رشد جمعیت 2.0
-
تراکم جمعیت 6000نفر در کیلومترمربع
بافت فعلی شهر نیشابور
آیندهنگری و پیش بینی بافت شهر
بافت تاریخی محدوده درون برجها و باروها را می گویند با توجه به این تعریف محدوده بافت تایخی شهر نیشابور را می توان به این نواحی اختصاص داد:
-
دروازه باغات (پاچنار) در سمت غرب. محل کنونی: خیابان امام نرسیده به میدان امام گوشه میدان باغات
-
دروازه مشهد در سمت شرق. محل کنونی: خیابان امام نرسیده به میدان خیام
-
دروازه ارگ در سمت شمال. محل کنونی: خیابان فردوسی شمالی نرسیده به بلوار امام رضا
-
دروازه عراق در سمت جنوب. محل کنونی: خیابان فردوسی جنوبی نرسیده به میدان فردوسی
به گفتهی کارشناسان میراث فرهنگی و شواهد موجود 80% بافت تاریخی تخریب شده است و تنها چند بنای مهم و قدیمی از جمله مسجد و بازار قدیمی باقیمانده که آنها نیز مرمت شدهاند. بافت این محدوده به شکل تلی است و کاربریهای غالب آن، مسکونی با میزان 90% بیشترین کاربری را دارد و تجاری و خدماتی هم می باشد و رشد نامنظم بافت در همه جا مشهود است.
بافت قدیمی
-
آن قسمت از شهر است که در اطراف بافت تاریخی شهر در حدفاصل گذر از شهرنشینی آرام به شهرنشینی سریع از دهه اول قرن (14هـ.ش) شکل گرفت. این محدوده از شهر از زمان پهلوی اول به بعد شروع به رشد و توسعه نمود و خیابانهای امام و فردوسی به دستور رضا خان ساخته شدند.
-
کاربریهای این بافت عبارت اند از: مسکونی، تجاری، آموزشی، بهداشتی، درمانی، انتظامی، خدماتی، تفریحی، ورزشی، مذهبی و... که بیشترین کاربری آن متعلق به بخش مسکونی است.
بافت میانی
بافت جدید
بافتی که از سال 1340 به بعد در اطراف بافت قدیمی و میانی با تغییر و تحولات در اوضاع اجتماعی و اقتصادی و گسترش تکنولوژیهای جدید شکل گرفت. این بافت در سمت شمال بعد از کمربندی مشهد_تهران شامل شهرک فرهنگیان و بهداری و قدس و بسیج و به طور کلی ساخت شهرکها از سال 1385 به بعد آغاز گردید.
کاربـری ها:
-
مسکونی
-
آموزشی (دانشگاه آزاد، پیام نور، هنر)
-
اداری (اداره آبفا)
-
فضای سبز (بوستان لاله)
-
نیروی انتظامی
-
ورزشی (مجتمع ورزشی انقلاب)
-
درمانی (بیمارستان حکیم)
آنچه موجب کندی پیشرفت و افزایش تنگناهای این شهر می شود مربوط به برنامههای پس از دهه ی 1360 و بیش از همه نبود فرآیند برنامهریزی و ناکافی بودن مدیریت متمرکز شهری است از طرفی در طول 25سال، سازمانهایی در طول اداره شهرداری ایجاد شدند که اغلب بدون هماهنگی با شهرداری اقدام به انجام کارهای عمرانی شهر می نمایند چنین اقداماتی به حاشیه نشینی و یا عدم توجه به نوع کاربری اراضی بیشتر دامن می زند.
شاخص های تفکیک بافت شهری نیشابور
-
زمان
-
عناصر کالبدی (قلعه. خندق. دیوار)
-
مصالح ساختمانی و عصر ساختمان ها
-
بافت ارگانیک_شعاعی (کوچه های نامنظم تنگ و تاریک)
-
نوع معماری
عوامل موثر در رشد شهر
-
رشد طبیعی جمعیت شهری
-
مهاجرت روستاییان به شهر
-
ادغام روستاهای اطراف شهر نیشابور بر اثر رشد شهری
بافت فعلی شهر به طور کلی:
به طور کلی بافت شهری نیشابور به صورت شطرنجی است که ساختمانها با استفاده از مصالح نو و جدید بدون در نظر گرفتن شرایط جغرافیایی و محیطی و بدلیل الگوپذیری ساخته می شوند. ساختانهای مسکونی عموماً یک طبقه تا چهار طبقه، خیابان و مرکز اصلی شهر خیابان امام است که عمده مراکز تجاری و بانک ها در این مسیر میباشند. مراکز اداری و تفریحی بزرگ در شهرکها و اطراف شهر ساخته شدهاند مثل دادگستری، ادارهی آب و فاضلاب، ورزشگاه فوتبال، استخر سرپوشیده و.... در شهرکهای اطراف ساختمانها دارای نظم بیشتری نسبت به مرکز شهر میباشند، فصای باز بیشتر اما طبقات ساختمانها نیز افزایش پیدا میکند. عناصر تاریخی شهر در مرکز این شهر قرار گرفتهاند که هستههای اولیهی شهر را تشکیل میدهند و شهر از این محدوده به اطراف گسترش پیدا کرده است. عناصری که تعداد زیادی از آنها تخریب شده و تعداد اندکی از عناصر مهم و کلیدی مثل بازار سرپوش که امروزه با حفظ همان بافت تاریخی نقش تجاری دارد. مسجدجامع نیز هم اکنون مورد استفاده قرار میگیرد. کاروانسرا که امروزه به موزهی میراث فرهنگی و طبیعی تبدیل شده است.